Zad.3 Belka jednokrotnie statycznie niewyznaczalna,
obciążenie ciągłe
1.
Metoda
statyczna
Metoda statyczna polega na wyznaczeniu takiego
mnożnika obciążenia ms (lub po prostu obciążenia), że dla obciążenia msPo spełnione są równania
równowagi i nie jest przekroczony warunek plastyczności
statycznie dopuszczalne pole
momentów zginających M(x)≤│Mo│
A. Analiza statyczna – superpozycja obciążeń |
|
|
|
|
|
|
|
B. Stan graniczny |
|
|
z 1) |
|
|
|
|
|
|
||
z 2) |
|
|
|
||
|
||
|
||
|
|
|
|
||
|
||
2.
Metoda
kinematyczna
Zasada pracy wirtualnej –
stwierdza ona, że jeśli mamy jakikolwiek system obciążeń zewnętrznych i
naprężeń wewnętrznych znajdujący się w równowadze oraz jakikolwiek system
małych odkształceń i przemieszczeń spełniających związki geometryczne i więzy
zewnętrzne, to praca naprężeń na odkształceniach jest równa pracy odkształceń
na przemieszczeniach.
Jeśli za układ wirtualny przyjmiemy mechanizm chwilowego ruchu sztywnych ogniw połączonych przegubami, to moc sił wewnętrznych na prędkościach obrotów w przegubach wynosi:
Moc obciążenia na wirtualnych prędkościach
przemieszczeń punktów zaczepienia sił dana jest wzorem:
Jeśli kinematycznie dopuszczalne pole prędkości
ugięć odpowiada mechanizmowi zniszczenia, to moc naprężeń wynosi ∑Moi│θi│i
równanie stanu granicznego dla rozpatrywanego mechanizmu przyjmuje postać:
|
|
·
Moc
rozpraszana w przegubach plastycznych
·
Moc
obciążenia zewnętrznego
·
Bilans
mocy